Zbieg egzekucji z wynagrodzenia za pracę

Zajęcie komornicze

Pracownicy działów kadr niejednokrotnie borykają się z problemem tzw. zajęć komorniczych, a więc przypadków, gdy osoby trzecie zgłaszają swoje prawa do wynagrodzeń pracowników. Problematyczne mogą być zwłaszcza sytuacje, gdy do wynagrodzenia jednego pracownika zgłasza swoje roszczenia kilku wierzycieli.

Jak w takim przypadku prawidłowo dokonać zajęcia i nie narazić firmy na konieczność zapłaty grzywny do 2 tys. zł za niewykonanie nałożonych przepisami prawa obowiązków?

Do niedawna, a dokładnie do 8 września 2016 roku, ustawodawca w takim przypadku przewidywał rozwiązanie polegające na obowiązku poinformowania organów, które dokonywały zajęcia (np. komornika X i Naczelnika Urzędu Skarbowego Y) i zdeponowaniu środków w depozycie. Z dalszymi czynnościami pracodawca czekał, aż właściwy sąd zdecyduje, który organ egzekucyjny ma dalej łącznie prowadzić postępowanie.

Z dniem 8 września br. weszła w życie nowelizacja przepisów dotyczących zbiegu egzekucji, która zmieniła zasady postępowania.

Jakie więc reguły obowiązują obecnie w przypadku zbiegu egzekucji?

• Jeżeli mamy zbieg egzekucji i wynagrodzenie nie wystarcza na spłatę wszystkich wierzycieli to pracodawca dokonuje wypłat na rzecz tego organu, który pierwszy dokonał zajęcia (momentem dokonania zajęcia jest moment doręczenia zawiadomienia o zajęciu),
• Jeżeli nie da się  ustalić, który pierwszy dokonał zajęcia (np. gdy zawiadomienia o zajęciu zostały doręczone pracodawcy w tym samym dniu) to należy przekazywać środki na rzecz tego organu, który dokonał zajęcia na poczet wyższej należności.

Ponadto należy powiadomić oba organy o zbiegu, wskazać datę doręczenia zawiadomień o zajęciach i wysokość należności.

W związku z powyższym powstaje pytanie jaką regułę stosować. Czy zawsze stosujemy nowe przepisy? Od czego zależy czy stosować będziemy zasadę dotychczasową czy nową? Odpowiedź znajdziemy w przepisach intertemporalnych ustawy nowelizującej. Zgodnie z nimi art. 882 (1) k.p.c. (dotyczący zbiegu egzekucji) w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą stosuje się do zbiegu, który nastąpił po wejściu w życie ustawy nowelizującej, czyli od 8 września 2016. Datą zaistnienia zbiegu jest natomiast dzień, w którym pracodawca otrzymał drugie zajęcie danej wierzytelności. Co istotne, dla określenia, które przepisy stosować nie znaczenia, kiedy zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne (czy przed czy po 8 września 2016 roku).

 

Justyna Olech, aplikantka adwokacka Kraków, listopad 2016 roku.