Który z małżonków jest winny rozpadu małżeństwa? Kwestia tak zwanej winy rozkładu pożycia co do zasady nie pozostaje bez wpływu na późniejszą sytuację finansową stron. Wina rozkładu pożycia ustalana w sprawie rozwodowej ma bowiem bezpośrednie przełożenie na ewentualne obowiązki alimentacyjne byłych małżonków względem siebie.
Przed wytoczeniem sprawy o rozwód warto zatem w sposób pragmatyczny rozważyć wszelkie za i przeciw zgłoszenia żądania ustalenia winy małżonka.
Za zgłoszeniem żądania ustalenia winy (lub przeciwstawieniu się orzeczeniu o winie) rozkładu pożycia przemawiać może możliwość uzyskania alimentów od byłego małżonka.
Wyróżnić należy tu dwie sytuacje. Sytuację zwykłego oraz sytuację nadzwyczajnego obowiązku alimentacyjnego.
W pierwszym przypadku (zwykły obowiązek alimentacyjny) alimenty przysługują małżonkowi, który (i) nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia oraz (ii) znajduje się w niedostatku.
W tej zatem sytuacji wina lub jej brak po stronie drugiego z małżonków (małżonka zobowiązanego) jest drugorzędna.
Wysokość alimentów zależy tu od potrzeb uprawnionego oraz możliwości zobowiązanego.
W drugim przypadku (nadzwyczajny obowiązek alimentacyjny) alimenty przysługują małżonkowi, który nie został uznany za winnego rozkładu a jednocześnie występują następujące przesłanki: (i) drugi z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, (ii) rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego.
W tej zatem sytuacji wina jest istotną przesłanką możliwości zgłoszenia żądania ustalenia alimentów. Pozostawanie w niedostatku w ogóle nie jest zaś przesłanką ich ustalenia.
Wysokość alimentów determinowana jest koniecznością zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego.
Warto jednak pamiętać, iż ustalenie winy rozkładu pożycia wymaga przeprowadzenia w tym zakresie odpowiedniego postępowania dowodowego, co w zdecydowanej większości przypadków wpływa na długość sprawy rozwodowej.
Kraków, maj 2012 r.
Dodaj komentarz