Podatki

Nowelizacja ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, czyli jak od 2016 roku wygląda w praktyce opodatkowanie części wspólnych?

Piotr Proniewski
adwokat

Piotr Proniewski

Wybierz datę i czas spotkania

Twoja rezerwacja

{service_name}
{reservation_date} · {reservation_time}

Lokalizacja

{location_name}

Clients

{reservation_capacity}

Prawnik

{employee_name}

Cena

{reservation_price}
Your cart is empty.

Łącznie: 0

Informacje

Wymagane pola są oznaczone *.

Podsumowanie zamówienia

Metoda płatności

  • Pay with your credit card via Stripe. Use the card number 4242424242424242 with CVC 123, a valid expiration date and random 5-digit ZIP-code to test a payment.

W toku...

·

Podstawa prawna zasad opodatkowania części wspólnych budynku oraz gruntu w sytuacji wyodrębnienia własności lokalu bądź lokali w takim budynku

Od 1 stycznia 2016 roku, wraz z wejściem w życie ustawy z 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1045) nowelizującej ustawę o podatkach i opłatach lokalnych, obowiązują nowe zasady opodatkowania części wspólnych budynku oraz gruntu w sytuacji wyodrębnienia własności lokalu bądź lokali w takim budynku.

 

Co oznaczają one w praktyce? Zmiany wprowadzone powyżej wskazaną ustawą rozszerzają katalog części wspólnych budynku objętych opodatkowaniem. Oznacza to tym samym, iż od 2016 roku obciążone podatkiem są również m.in. korytarze w piwnicach, pralnie czy suszarnie, o czym w dalszej części artykułu.

Co zaliczamy do części wspólnych budynku?

Częściami wspólnymi nieruchomości są:

 

  • klatki schodowe,
  • hole, przejścia, korytarze, prześwity i inne elementy do komunikacji w granicach budynku,
  • część piwnic (niestanowiące pomieszczeń, które przynależą do poszczególnych lokali),
  • strychy, wózkarnie, suszarnie, schowki, pralnie,
  • pomieszczenia gospodarcze;
  • pomieszczenia techniczne,
  • pozostałe budynki zlokalizowane w obrębie działki (niestanowiące pomieszczeń, które przynależą do poszczególnych lokali).

Kto jest odpowiedzialny za dokonanie pomiarów części wspólnych budynku?

Należy rozróżnić dwie sytuacje – kiedy to dla budynku sporządzona została pełna inwentaryzacja oraz gdy jest ona niepełna bądź wcale jej nie ma.

 

Sytuacja pierwsza jest znacznie prostsza. Inwentaryzacja pełna zawiera bowiem informację o powierzchniach części wspólnych budynku.

 

W drugim natomiast przypadku, konieczne jest dokonanie pomiarów części wspólnych budynku. Za czynność tą odpowiedzialni są:

 

  • zarządca – w budynkach wielorodzinnych, które pozostają w zarządzie spółdzielni mieszkaniowej,
  • wspólnota mieszkaniowa – w budynkach wielorodzinnych, które pozostają w zarządzie zarządców,
  • mieszkańcy – w budynkach wielorodzinnych, w których to budynkach wyodrębniono własność lokali oraz w których bądź zarząd wspólnoty prowadzony jest samodzielnie, bądź kiedy nie ustalono zarządu.

W jaki sposób dokonać pomiarów części wspólnych budynku?

Należy zmierzyć powierzchnię użytkową wszelkich pomieszczeń wspólnych zlokalizowanych na wszystkich kondygnacjach budynku. Należy pamiętać, iż pomiarów dokonuje się także w budynkach innych niż mieszkalne, jeżeli są one zlokalizowane na tej samej działce co dany budynek mieszkalny oraz nie zostały one przypisane do odrębnych lokali w akcie notarialnym. Co istotne, pomiar winien być dokonany po wewnętrznych ścianach pomieszczeń, z dokładnością do 1 cm.

 

Opodatkowanie powierzchni użytkowych pomieszczeń zależy przede wszystkim od ich wysokości, o czym stanowi art. 4 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych:

 

  • wysokość powyżej 2,20 m – podlega opodatkowaniu w całości,
  • wysokość 1,40 m – 2,20 m – podlega opodatkowaniu w ½,
  • wysokość do 1,40 m – nie podlega opodatkowaniu.

 

Należy również pamiętać, iż powierzchnia klatki schodowej stanowiąca pionowy ciąg komunikacji także wyłączona jest z opodatkowania.

Opodatkowanie części wspólnych kiedyś i dziś – przykład

 

Do 31 grudnia 2015 r.

Od 1 stycznia 2016 r.

Stan faktyczny – przykład

 

  • budynek o powierzchni użytkowej 500 m2,
  • liczba współwłaścicieli budynku: 2,
  • wyodrębniony z budynku lokal o powierzchni użytkowej 50 m2,
  • grunt pod
    budynkiem wynosi 1000 m2.

 

  • budynek o powierzchni użytkowej 500 m2,
  • liczba współwłaścicieli budynku: 2,
  • wyodrębniony z budynku lokal 1 o powierzchni użytkowej 50 m2,
  • wyodrębniony z budynku lokal 2 o powierzchni użytkowej 100 m2,
  • grunt pod budynkiem wynosi 1000 m2.

Podstawa prawna

(art. 3 ust. 5
Ustawy
o podatkach
i opłatach
lokalnych)

Jeżeli wyodrębniono własność lokali, obowiązek podatkowy w zakresie podatku od nieruchomości od gruntu oraz części budynku stanowiących współwłasność ciąży na właścicielach lokali w zakresie odpowiadającym częściom ułamkowym wynikającym ze stosunku powierzchni użytkowej lokalu do powierzchni użytkowej całego budynku.” Jeżeli wyodrębniono własność lokali, obowiązek podatkowy w zakresie podatku od nieruchomości od gruntu oraz od części budynku stanowiących nieruchomość wspólną w rozumieniu art. 3 ustawy z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali ciąży na właścicielach w zakresie odpowiadającym ich udziałowi w nieruchomości wspólnej.”
Zakres obowiązku podatkowego część ułamkowa = powierzchnia użytkowa lokalu / powierzchnia użytkowa budynku (tu: 50/500 = 1/10) wielkość udziału w nieruchomości wspólnej = powierzchnia użytkowa lokalu / powierzchnia użytkowa wszystkich wyodrębnionych lokali (tu: część wspólna budynku = 500 – 100 – 50 = 350 m2)
Opodatkowaniu podlega
  • lokal o powierzchni 50 m2,
  • część wspólna budynku, tj. (500 – 50) * 1/10 = 450 * 1/10 = 45 m2,
  • część wspólna gruntu, tj. 1000 * 1/10 = 100 m2.
 

  • lokal o powierzchni 50 m2,
  • lokal o powierzchni 100 m2,
  • udział lokalu 1 w nieruchomości wspólnej budynku = 50/(100 + 50) * 350 = 50/150 * 350 = 1/3 * 350 = 116,67 m2,
  • udział lokalu 2 w nieruchomości wspólnej budynku = 100/(100 + 50) * 350 = 100/150 * 350 = 2/3 * 350 = 233,33 m2,
  • udział lokalu 1 w nieruchomości wspólnej gruntu = 50/(100 + 50) * 1000 = 50/150 * 1000 = 1/3 * 1000 = 333,33 m2,
  • udział lokalu 2 w nieruchomości wspólnej gruntu = 100/(100 + 50) * 1000 = 100/150 * 1000 = 2/3 * 1000 = 666,67 m2.

 

Opodatkowaniu
nie podlega
 

  • pozostała część (9/10) wspólna budynku, tj. (500 – 50) – 45 = 450 – 45 = 405 m2,
  • powierzchnia wspólna gruntu, tj. 1000 – 100 = 900 m2.

 

  • cała powierzchnia gruntu i budynku będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości

 

Anna Kuźniak, aplikantka radcowska

Kraków, styczeń 2018 r.

Polecane artykuły

23
paź
Podatki
Jakie wydatki możesz odliczyć od podatku, prowadząc własną działalność?

Przedsiębiorcy, poza zwiększaniem swoich przychodów, mogą również skorzystać z możliwości obniżenia podatku dochodowego poprzez uwzględnianie kosztów uzyskania przychodu.

10
paź
Podatki
Kontrola podatkowa w firmie – jak się przygotować i co warto wiedzieć

Kontrola podatkowa, czynności sprawdzające, postępowanie podatkowe - to narzędzia weryfikacji przestrzegania prawa podatkowego przez przedsiębiorców.

12
lip
Firmy handlowe i usługowe
Dlaczego warto korzystać z usług adwokata przy zakładaniu firmy ?

Stare przysłowie mówi, że „lepiej zapobiegać niż leczyć”. Przysłowie to idealnie odpowiada na pytanie, dlaczego warto korzystać z usług adwokata przy zakładaniu firmy.