Co określa umowa o pracę w świetle kodeksu pracy?
Organizacja czasu pracy nie została wymieniona w art. 29 Kodeksu pracy, jako element stosunku pracy, który powinien zostać ustalony w umowie o pracę. Zgodnie bowiem z art. 29 Kodeksu pracy umowa o pracę określa strony umowy, rodzaj umowy, datę jej zawarcia oraz warunki pracy i płacy, w szczególności rodzaj pracy, miejsce wykonywania pracy, wynagrodzenie, wymiar czasu pracy oraz termin rozpoczęcia pracy. Należy zwrócić uwagę, że przywołany przepis, wyliczając istotne elementy stosunku pracy, posługuje się zwrotem „w szczególności”. Dlatego nic nie stoi na przeszkodzie, aby postanowienie dotyczące organizacji czasu pracy, czyli na przykład ustalenie, że pracownik pracuje w godzinach od 8:00 do 16:00 zostało umieszczone w umowie o pracę (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 marca 2014 roku, sygn. akt II PK 174/13).
Kiedy pracodawca zobowiązany jest do zastosowania procedury wypowiedzenia,a kiedy nie jest ?
W czasie trwania stosunku pracy może dojść do sytuacji, w której pracodawca będzie chciał zmienić organizację czasu pracy danego pracownika. Konieczność zastosowania przez pracodawcę procedury wypowiedzenia zmieniającego zależy od tego, czy organizacja czasu pracy została uregulowana przez strony w umowie o pracę. Zgodnie z przywołanym powyżej wyrokiem Sądu Najwyższego, wypowiedzeniu zmieniającemu podlegają warunki pracy lub płacy wynikające z umowy o pracę (art. 42 § 1 KP). Zatem, jeżeli strony nie ustaliły indywidualnego rozkładu czasu pracy w umowie o pracę czy innym odrębnym porozumieniu, wówczas jego zmiana nie wymaga zastosowania wypowiedzenia zmieniającego warunki pracy i płacy. Natomiast sytuacja kształtuje się odmiennie, jeżeli organizacja czasu pracy została przez Strony uregulowana w umowie – wtedy pracodawca może dokonać modyfikacji w tym zakresie jedynie w drodze wypowiedzenia zmieniającego lub porozumienia z pracownikiem.
Wskazaną kwestię warto wziąć pod uwagę na etapie zawierania umowy o pracę z pracownikiem, ponieważ uregulowanie organizacji czasu pracy w umowie ogranicza swobodę decyzyjną pracodawcy, jeżeli chodzi sprawne dokonywanie zmian w zawartych umowach, co nie jest korzystne z punktu widzenia elastycznego zarządzania zakładem pracy. Zbyt daleko idąca kazuistyka nie jest także pożądana z punktu widzenia interesów pracownika. Wówczas każdorazowa zmiana ustalonych w umowie warunków pracy będzie wymagała zawarcia stosownego porozumienia z pracodawcą.
Piotr Proniewski, adwokat Kraków, maj 2016 roku.
Dodaj komentarz