Wymiar świadczenia egzekwowanego przez komornika bywa czasem większy niż kwota zaległej należności głównej. Jedną z przyczyn są dodatkowe koszty, które należą się prowadzącemu sprawę komornikowi.
Co do zasady komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 15% wartości wyegzekwowanego świadczenia. Kwota ta nie może być jednak niższa niż 1/10 ani wyższa niż trzydziestokrotność przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego.
Od tego zasadniczego wymiaru opłaty ustawa o komornikach sądowych i egzekucji przewiduje aż cztery wyjątki. Mianowicie, w wypadku skierowania egzekucji do:
– wierzytelności na rachunku bankowym,
– wynagrodzenia za pracę,
– świadczenia z ubezpieczenia społecznego,
– lub wypłacanych na podstawie przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, zasiłku dla bezrobotnych, dodatku aktywizacyjnego, stypendium oraz dodatku szkoleniowego,
komornik pobiera niższą – 8-procentową- opłatę, która również obwarowana jest granicami: nie może być niższa niż 1/20, ani wyższa niż dziesięciokrotna wysokość przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego.
W pewnych wypadkach dochodzi jednak do uzgodnienia trybu spłaty bezpośrednio z wierzycielem i uregulowania należności bez udziału organu egzekucyjnego. Wierzyciel powinien złożyć wtedy do komornika wniosek o umorzenie postępowania, czego konsekwencją jest obowiązek uiszczenia niższej – 5 – procentowej- opłaty (pod warunkiem, że nie będzie ona niższa niż 1/20 ani wyższa niż dziesięciokrotna wysokość przeciętnego wynagrodzenia).
Jeżeli wszczęcie egzekucji w konkretnej sprawie okazało się niecelowe, zobowiązanym do poniesienia opłaty komorniczej jest wierzyciel. Dochodzi do tego w takim samym trybie, jak w razie uiszczania opłaty przez dłużnika.
Wszelkie opłaty egzekucyjne powinny zostać uregulowane w terminie 7 dni od doręczenia postanowienia w tym przedmiocie.
W razie niewłaściwego naliczenia opłaty przez komornika, osobie zobowiązanej przysługuje środek prawny w postaci skargi na czynności komornika. Rozpatruje ją sąd rejonowy, przy którym działa właściwy komornik, w terminie siedmiu dni od dnia wpływu do sądu.
Jako że kwoty należne komornikowi często są bardzo wysokie, ustawa od 2010 roku przewiduje możliwość złożenia wniosku o obniżenie opłaty egzekucyjnej. Wniosek należy złożyć w sądzie rejonowym, przy którym działa komornik, w terminie 7 dni od dnia uzyskania informacji o ściągnięciu opłaty albo od dnia doręczenia odpowiedniego postanowienia. Pismo winno zostać rozpatrzone w terminie 7 dni od dnia jego wpływu do sądu, ewentualnie od dnia uzupełnienia braków formalnych. Czynnikami branymi przede wszystkim pod uwagę przez sąd są: nakład pracy komornika lub sytuacja majątkową wnioskodawcy oraz wysokość jego dochodów.
Wartym podkreślenia jest, iż w pierwszym półroczu 2011 r. na 545 rozpoznanych wniosków o obniżenie opłaty w 124 przypadkach uwzględniono go w całości lub części (dane Ministerstwa Sprawiedliwości).
Należy stwierdzić, iż wniosek o miarkowanie opłaty zwolniony jest od opłat sądowych, gdyż zarówno ustawa o komornikach sądowych i egzekucji jak i ustawa o kosztach sądowych w sprawach cywilnych milczą w tym zakresie.
Leszek Przybyłka, adwokat Tychy, lipiec 2014 roku.
Dodaj komentarz